روزهای مناسب برای عقد ; چه روز هایی برای عقد کردن مناسب است ؟

روزهای مناسب برای عقد

4.7/5 - (13 امتیاز)

سوالی که امروز زیاد در اذهان مردم ایجاد می شود و جوابی مستند و روایی به آن کمتر داده می شود این است که بهترین روز ها برای عقد کردن چه روزی است ؟ و ایامی که از آن نهی شده که در آن عقد خوانده شود چه زمان هایی می باشد؟ در ادامه این مقاله از سالن عقد نقره همراه ما باشید تا روزهای مناسب برای عقد را به شما بگوییم.

 

بهترین روز عقد از لحاظ شرعی

روز های نامناسب برای جاری ساختن خطبه عقد

قمر در عقرب: حتما تا به حال عبارت “قمر در عقرب” به گوشتان خورده است بر اساس علم نجوم جاری شدن خطبه عقد در روز های قمر در عقرب اصلا توصیه نمی شود.

روز های مشخصی در ماه های قمری

ایام منحوسه: سوم، پنجم، شانزدهم، بیست و چهارم و بیست و پنجم ماه قمری

ایام محاق: بیست و هشتم تا اخر ماه قمری

مناسبت های مذهبی: در مناسبت هایی مانند شهادت ائمه برگزاری مراسم عقد توصیه نمی شود.

بهترین روز برای عقد از لحاظ اجتماعی

روز های اخر هفته: همانطور که از لحاظ شرعی روز های ۵ شنبه و جمعه روز های مناسبی برای عقد هستند از لحاظ اجتماعی نیز این روز ها بهترین گزینه برای جاری شدن خطبه عقد و همچنین برگزاری مراسم عقد هستند چرا که افراد شاغل و حتی دانش آموزان در آخر هفته ها تعطیل هستند و به همین دلیل نیز می توانند در مراسم عقد شما حاضر شوند.

ایام تعطیل عید نوروز: عید نوروز نیز بهترین زمان برای عقد است چرا که در این ایام همه افراد در تعطیلات به سر می برند و خبری از کار و تحصیل نیست و همین امر سبب می شود مهمانانی که دعوت می کنید بدون آن که از کار های مهم و ضروری خود عقب بیفتند در مراسم شما حضور پیدا کنند.

فصل تابستان: علاوه بر این که فصل تابستان از لحاظ آب و هوایی بهترین زمان برای برگزاری مراسم عقد است در این ایام نیز خانواده ها تایم آزاد بیشتری در اختیار خواهند داشت.

 

مناسب ترین روز برای عقد

روزهای مناسب برای عقد برای خواندن خطبه عقد در محضر بهترین روز ها و مناسب ترین آن ها روز جمعه است که سفارش به آن شده است .

توصیه شده است که برای خواندن عقد بهتر است از روز های سوم، پنجم، سیزدهم، شانزدهم، بیست‌ویکم، بیست‌وچهارم و بیست‌وپنجم ماه قمری برای خواندن عقد انتخاب نشود و اگر کسی مجبور شد که در این ایام عقد بخواند بهتر است صدقه دهند و حتما آیت الکرسی و حمد و معوذتین را بخواند و بعد صیغه عقد را جاری کنند . همچنین از بیست‌وهشتم تا آخر ماه، یعنی ایام محاق ماه بهتر است زمان انتخابی شما برای خواندن خطبه عقد نباشد مگر با همان سفارشات صدقه و … .

و اما درباره‌ی قمر در عقرب، در روایتی وارد شده حضرت صادق(ع) فرمود: «من سافر أو تزوج و القمر فی العقرب لم یر الحسنی؛ هرکس سفر یا ازدواج کند درحالی‌که ماه در عقرب است، نیکی نمی‌بیند» (الکافی ج۸ ص۲۷۵)

بودن ماه در عقرب، می‌تواند به بودن ماه در برج عقرب و یا صورت فلکی عقرب و یا محاذات کواکب صورت فلکی عقرب، تفسیر شود که با لحاظ نظرات مختلف علماء در این رابطه (العروةالوثقی، کتاب النکاح، م۶؛ بحارالأنوار ج۵۵ ص۲۶۸-۲۶۹ و ج۵۶ ص۱۲۸ و…) توصیه به احتیاط و رعایت همه‌ی احتمالات می‌شود البته نظر شخص بنده در این باره گفته شده که مقاله ای جدا در مورد آن در سایت بارگزاری شده است که عرض کردم ما مبنا را بر صورت فلکی گذاشته ایم و احتیاط را هم در این باره قبول نداریم ولی جنبه خواندن عقد چون امر مهمی برای افراد محسوب می شود می توانند ایامی را که قمر در برج عقرب هم می باشد احتیاط کنند و الا صدقه دهند و صیغه عقد را جاری کنند .

درباره‌ی عقد در اعیاد و مناسبت‌های مذهبی که امروزه لحاظ می‌گردد، مطلبی در روایات مشاهده نشده و اهمیت‌دادن بیش از حد به آن، که می‌تواند احیاناً موجب انجام عقد در محاق یا عقرب گردد، مقبول نیست. بیشتر بخوانید: سر سفره عقد چه دعای بخوانیم؟

درباره‌ی ایام هفته، توصیه می‌شود از عقد در شب چهارشنبه، اجتناب گردد و پنج‌شنبه یا جمعه یا شنبه یا یک‌شنبه را برای این امر برگزینند که بین آنها روز جمعه و شب جمعه بسیار مناسب تر می باشد در کتاب شریف (الخصال ص۳۹۴) مطالبی را در این مورد ذکر کرده اند که در پایان بعض از آنها را خواهیم آورد.

درباره‌ی ساعات شبانه‌روز، از انجام عقد در ساعات گرمای اواسط روز، اجتناب شود (وسائل‌الشیعة ج۲۰ ص۹۳) و اگر میسر است عقد را در شب جاری کنند که مستحب دانسته شده است.

در بین ماه ها بهترین ماه برای خواندن عقد شوال می باشد که زمان مناسبی برای خواندن عقد می باشد .

در بعضی از سفارشات هم آمده که روزهایی که برای رفتن به خواستگاری یا پذیرفتن خواستگار و ازدواج کردن، خوب است عبارت اند از: روزهای سوم و ششم و هفتم و هشتم و دوازدهم و چهاردهم و پانزدهم و بیست و هفتم و بیست و نهم هر ماه قمری .

از اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است كه روز جمعه براى خواستگارى و نكاح خوب است.

 

روزهای مناسب برای برگزاری مراسم عروسی

اولین و مهمترین قدم در برنامه ریزی عروسی، تعیین تاریخ عروسی است. برای تصمیم گیری در باره تاریخ این مراسم مهم،‌ نکاتی را باید مد نظر داشته باشید. مثلا در چه روز و یا در چه ماهی مراسم برگزار شود خوب است و مسائلی از این قبیل.

روز های خوب در ماه های قمری برای مراسم عروسی

یکی از مسایلی که در سخنان ائمه ی معصومین(ع) آمده انجام کارها به تناسب خود، در روز های به خصوصی که در آن روزها، تاثیر فرروان بر تداوم و برکت آن کار وجود دارد. دختر و پسر دم بخت برای آنکه از نعمت ازدواج مناسب برخوردار گردند، باید اصولی را رعایت کنند، که یکی از آن موارد، انتخاب روز شایسته برای أمر ازدواج است.

 

تاریخچه‌ی مراسم عقد

پیشینه‌ی این مراسم طبق شواهد به دوران زرتشت باز می‌گردد. آماده کردن اتاق عقد و چیدن سفره‌ عقد از رسوم و سنت‌های کهن و باستانی ایرانیان بوده است که اگرچه دچار تغییراتی شده اما کماکان مراسم خاص خود را دارد. از دوران قدیم ایرانیان بر این اعتقاد بودند که این مراسم باید با شادی همراه باشد و تمام مراسم آن برای عروس و داماد احساس شعف و خوشبختی به همراه داشته باشد.

با اینکه این مراسم به دوران قبل از اسلام باز می‌گردد اما حتی در آن دوران نیز آیین مذهبی در این مراسم برگزار می‌شده است. هم عروس و هم داماد به نشانه‌ی خلوص و پاکی لباس سفید بر تن می‌کردند. گردنبندی از گل نیز به گردن می‌انداختند و خالی قرمز رنگ بر پیشانی می گذاشتند. این آیین زرتشت هنوز در میان هندی‌ها و پاکستانی‌ها پابرجاست.

بنابر رسوم زرتشتیان خانه‌ی پدری عروس جایی بود که سفره عقد را درآن پهن می کردند و مراسم برگزار می‌شد. به نشانه‌ی احترام داماد سمت راست عروس می‌نشست. رنگ مخصوص دین زرتشت رنگ سبز است که مفهوم حیات و جاودانگی را در خود دارد. بنابر همین مفهوم، سفره عقد معمولا به همین رنگ بوده است. اگرچه امروزه رنگ غالب سفره‌ی عقد سفید و همرنگ با لباس عروس انتخاب می شود.

در آیین زرتشت نیز مراسم مذهبی بخش مهمی از مراسم را به خود اختصاص می‌داد. به این نحو که پارچه‌ای مانند پرده بین عروس و داماد می‌گرفتند. سپس دو روحانی دو سر یک پارچه را به دور صندلی عروس و داماد گره می‌زدند. این گره را گره یگانگی یا نکاح می‌نامیدند. پس از آن با یک ریسمان دست عروس و داماد را هفت بار به هم می‌بستند و دنباله‌ی ریسمان را به دور گره‌ی نکاح می‌بستند و این کار به نشانه‌ی استحکام و ناگسستنی بودن پیوند بین زن و مرد بود. پس از انجام این آیین‌ها پرده‌ی مذکور انداخته می‌شد و عروس و داماد زن و شوهر اعلام می‌شدند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *